KORUNGA TARIMI

KORUNGA TARIMI
Korunga, baklagillerden ve çok yıllık bir yem bitkisidir. Bitkinin kalınlaşmış bir ana kökü ve çok sayıda yan kökü bulunur. Bitki taç kısmından çok sayıda sap verir. Saplar 100-120 cm boylarındadır. Sap kesiti yuvarlaktır. Taban kısmında içi boştur. Yukarı kısımlarda ise içi dolu olup üzeri tüylüdür.
Yapraklar karşılıklı bileşiktir. Bir yaprak ekseninde karşılıklı olarak 7-15 çift yaprakçık vardır. Uzun yumurta şeklinde olan yaprakçılar, ince tüylerle kaplıdır. Yaprak ekseni daima yaprakçıkta biter.
Çiçekleri yaprak koltuklarından çıkap sap üzerindedir. Pembe renkli ve salkım şeklindedir. Her salkımda 5-80 çiçek bulunur.
Meyveler 5-8 mm boyunda, yarım daire şeklindedir. Tek tohumlu yassı bir bakladır. Meyve kabuğunun üzeri damarlı ve dişlidir, Tohumlar, böbrek şeklinde kirli sarı veya kahve renklidir. Bin dane ağırlığı 13-17 gr. arasında değişir. Olgunlaşma sonunda meyve kabuğu açılmaz, meyve halinde ekilir.
Korunga her iklimde yetişebilir. Fide dönemi dışında kuraklığa özellikle soğuğa dayanıklıdır. Korunga, geçirgen, kireçli, tınlı-kumlu toprakları sever. Yonca tarımına uygun olmayan kıraç, zayıf ve çakıllı topraklarda da korunga yetişir.
Her türlü iklim ve toprak şartlarında ekim nöbetine sokularak zayıf ve kıraç alanları ıslah eder. Ekildiği sırada tohumlarına bakteri kültürü bulaştırılırsa, nodozite bakterileri sayesinde toprağa azot kazandırılır. Kurak bölgelerde ekim nöbetine dahil edilerek nadas bölgelerinin daraltılmasına yardımcı olur.
Aynı zamanda kıraç ve erozyona açık yerlerde suni meraların kurulmasında karışıma giren önemli bir bitkidir. Aynı zamanda korunga iyi bir arı merasıdır. Korunga tarımı yapılan yerlerde yerel arıcılık artırılabilir.
Korunga, hayvanlara yeşil veya kuru olarak yedirilebilir. Yeşil yedirildiğinde şişkinlik yapmayan ve protein içeren değerli bir kaba yemdir.
Biçimden sonra gelişmesi yavaştır. Kuru şartlar altında yıllık yağışı 300-400 mm olan yerlerde yılda bir biçim yapılır. İyi tesis edilmiş korungalıklarda gübreleme ve bakım yapılırsa kuru ot verimi 200-600 kg/da’dır. Tesis yılı dahil ekonomik olarak 3-5 yıl kuru ot üretimi yapılır.
TOPRAK HAZIRLIĞI
Tarladaki ön bitki kaldırıldıktan sonra ilkbahar yada güz aylarında toprak tava gelince sürülür. Uygun bir tohum yatağı hazırlayabilmek için ekimden önce; kazayağı+tapan, kazayağı+döner çapa, tırmık+kazayağı+döner çapa gibi aletlerle toprak 8-10 cm derinliğinde ikilenir. Gerekirse üçlenir. Tohum yatağı hazırlanırken diskli aletlerden kaçınmak gerekir.
EKİM VE GÜBRELEME
Ekim tohum ve gübre ayarı tekniğine uygun olarak yapılır. Çimlenme gücü yüksek korunga tohumu kullanıldığında 6-10 kg/da korunga tohumu atılır. Yöreye göre tavsiye edilen 14-15 kg/da DAP gübresi ekimle birlikte torağa verilir. İstenirse tohuma bakteri kültürü bulaştırılarak ekilir. Bakteri kültürü ile bulaştırılması için tohumlar gölge bir yerde temiz bir naylon üzerine serilir. 100 kg tohuma 1 kg yüzde 10’luk şekerli su serpilir. Düzgünce karışırılarak iyice nemlendirilir. Nemlendirilen tohumların üzerine 100 kg tohuma 1 kg bakteri kültürü ilave edilerek karıştırılarak ve bakteriler bütün tohumlara bulaştırılır.
Hazırlanan tohumlar 15-20 dakika gölge bir yerde kurutulur. Torbalandıktan sonra ekileceği tarlaya gönderilir. Aşılanmış tohumlar güneş ışınlarına maruz kalmamalıdır. En geç 24 saat içinde ekimin tamamlanması gerekir.
Korunga ekimi sıra aralığı 15-20 cm, ekim derinliği 2-5 cm olacak şekilde yapılır. Merdane ve silindir gibi aletlerle bastırılarak tohum yatağı sıkıştırılır. Korunga tohumları toprak sıcaklığı ve tavı uygun olduğunda 4-10 gün içinde çimlenerek, fideler toprak üstüne çıkmaya başlar. İlk yıl fide gelişimi yavaştır. Bu dönemde korunga tarlası çok iyi korunmalı hayvan sokulmamalıdır. Aynı dönemde, uygun olmayan iklim şartlarında korunga yeterince gelişmeyebilir ve tarlada yabancı ot problemi ortaya çıkabilir. Bu durumda çayır biçme aletleri ile temizlik biçimi yapılmalıdır.
Ertesi yıl, bahar aylarında bitkiye, amonyum nitrat, üre gibi üst gübreler verilir. Gübreleme korungaya 5 kg/da civarında azot verecek şekilde olmalıdır. Bitki, uygun sıcıklık ve yağış ile birlikte dallanır, boylanır ve çiçeklenmeye başlar.
Korunga ot için ekilmişse ilk çiçeklenmeye başladığı andan itibaren hasat edilir. Ot için biçimde zıpkalı aktif çayır biçme veya tamburlu makineler kullanılır. Ancak tamburlu makineler çarpma düzeni ile hasat yapar. Bu çarpma sırasında budama şeklinde değil de, koparma şeklinde biçim yapılır. Bu durum bitkiyi olumsuz etkilediğinden korungalığın çabuk seyrelmesine neden olur.
Aktif çayır biçme makineleri budama şeklinde kestiğinden bitkiye verdiği olumsuz etki minimum düzeye iner.
Biçilen korungalar güneşlenmeye ve soldurulmaya bırakılır. Yeterince kuruyan korungalar tamburlu makineler ile biçimde tırmıklanarak namlu yapılır.
Tırmıklama işlemi serin ve günün erken saatlerinde yapıldığında yaprak ve çiçeklerin dökülmesi engellenir. Uygun balya makineleri ile akşam saatlerinde balyalama işlemi yapılır.
Balyalanan korunga otları hayvana yedirilmek üzere düzgünce istiflenir.
Korunga tohum için biçilecekse büyük çoğunluğunun olgunlaşması beklenir. Tohumlar farklı zamanlarda olgunlaştığından tohum dökmeye başladığı an belirlenerek biçerdöverlerle hemen biçilmeye başlanır. Biçilen tohumlar harman yerlerinde ince tabakalar halinde serilerek istiflenir. Güneşte sürekli karıştırılarak kuruması sağlanır. Bu arada tohumu alınmış korunga sapı balyalanarak istiflenir. Kurutulan korunga tohumları sellektörleme işlemi yapılarak temizlenir. Çimlenme analizleri yapılarak ekime hazır hale getirilir. Dekara 400-100 kg civarında korunga tohumu alınabilir.